شهادتکده

دایی جان

چفیه های خون آلود، بر شط آرامش پل بسته اند. در لایه های زیرین هستی، غوغایی است. قسم به نام سرخ شهادت که پس از جنگ، راهی که شما به خون گلو پیموده اید، به خون دل می رویم. ما هر روز، در راه مولای شهیدان روی زمین، فلسفه می خوانیم و هر شام، عده ای پشت سیم خاردار ابتذال گیر می کنند. هر روز، روز شماست؛ کاش بودید

دعا کن برایمان،برای استواری  عقیده  و اعتقاداتمان برای ناموسمان و غیرتمان

برای حجاب و عفت و حیای زنان و دخترانمان

تو برای برجاماندن دین خدا رفتی برای اسایش و ارامش این مردم رفتی

قسم به خونت که تا زنده ایم راهت را ادامه خواهیم داد